4- تاکیدی که یه عده موقع عکس گرفتن روی بازوهاشون دارن، هیتلر تو جنگ جهانی دوم روی سیبیلاش نداشت!

5- حالا یه بار هم شرایط بیاد خودش رو با ما وفق بده. چی می شه؟ می میره؟

6- از آینه بپرسی می گه خوشبخت خیلی کمه، از دوربین عکاسی بپرسی می گه مالاشا همه خوشبختن.

7- یه جوری می گن دود از عمر آدم کم می کنه که حالا انگار هر کی بیشتر عمر کنه برنده س.

8- گوگل اگه ایرانی بود، وقتی یه چیزی رو سرچ می کردی اول می پرسید «می خوای چیکار؟» بعد که توضیح می دادی می گفت «حالا خیلی واجبه؟» اگه جوابت مثبت بود می گفت «خعله خب بابا!»

9- یه دسته از پشه ها پشه نیستن که، عقابن تو لباس پشه، گرگن تو لباس پشه، مارن تو لباس پشه!

10- یه بار هم سر کلاس خوابم برده بود، استاد اومد بالا سرم گفت خواب بودی؟ منم هول شدم گفتم نه استاد دراز کشیده بودم!

11- پیتزا اگه یاد بگیره یه کم یواش تر سیر کنه، خوب غذایی می شه.

12- کل عمرمون دپرسیم بعد تو اعلامیه وفاتمون می زنن شادروان!

13- چرا باید خردل اسم یه سس باشه ولی بزدل اسم یه فحش؟ آخه بین خر و بز هم تبعیض؟

14- روی زمینی زندگی می کنیم که خودش رو جو گرفته، دیگه وای به حال ساکنانش.

15- اوضاع مالیم یه جوری شده که نمی دونم اون گوشی 700 تومنیه رو نخرم یا اون 900 تومنی رو؟

16- اون موقع ها که میلیون پول بود، ما اون میلیون رو نداشتیم. حالا که میلیارد پوله هم ما هنوز اون میلیون رو نداریم.

17- یه قانونی هم هست بین ما که میگه اگه ما به وسیله ای نیاز داشتیم و او وسیله دور بود، دیگه به اون وسیله نیاز نداریم!

18- آقا این بچه های مردم کی ان که همه ازشون راضی ان؟

19- به راننده تاکسیه پول دادم، برگشت گفت یه نفری؟ گفتم خیلی وقته ... گفت بِبُر صداتو، خرد بده پول خرد ندارم!

20- رادیو می گفت به خرگوش هویج ندین، واسش خوب نیست. آخه مگه ما چقدر از خرگوش می دونستیم که اونو هم گند زدی توش؟!

21- شانس در خونه بقیه رو که می زنه با کله می ره تو، اون وقت در ما رو که می زنه فرار می کنه.

22- یکی از بچه های دانشگاه یه نمه داستان نوشته و چاپ کرده، حالا اومده تو فیس بوک مرگ «همکارش» مارکز رو تسلیت می گه!

23- من خودم یه سری برنامه کوتاه مدت دارم و یه سری برنامه بلند مدت. برای کوتاه مدتا وقت ندارم و برای بلندمدتا حوصله. خلاصه واسه همینه که هیچ وقت پیشرفت چشمگیری نمی کنم!

24- این مجریای تلویزیون رو دیدی که آخر برنامه می گن هفته دیگه همین روز و همین ساعت منتظر ما باشین؟ خب آخه اگه هفته دیگه همین ساعت بیایم که آخر برنامه می رسیم دانشمند!

25- همیشه می گن شکست مقدمه پیروزیه، فقط نمی دونم ما کی می خواهیم از دور مقدماتی صعود کنیم.

26- از این چشم بندای خواب گرفتم که خارجیا می زنن و راحت می خوابن ولی من هر وقت اینو می زنم به چشمم منتظرم یکی بیاد گلومو بگیره خفه م کنه!

27- به طور حتم قضیه از یه جایی آب می خوره، وگرنه تا حالا از تشنگی هلاک شده بود.

28- آقا چه جوریه که همیشه «الان» وقتش نیست؟

29- اصلا پاک کن آفریده شده بود که یا گم شه، یا نصف شه، یا دزدیده شه و کلا هیچ وقت به دست صاحبش به اتمام نرسه!

30- شما یه استکان خون بگیر بذار رو تاقچه، اگه پشه ها لب زدن! نامردا فقط نان داغ کباب داغ از گلوشون پایین می ره!

31- کوهنوردی خیلی خوبه فقط حیف یه کم دوره

32- دم بازی های کامپیوتری گرم که یادم دادن هر وقت دشمن دیدم یعنی دارم راهو درست می رم.

33- من اسم بچه مو می ذارم New folder، بزرگ شد خودش اسمشو هر چی دوست داشت بذاره.

34- آیا می دانستید وقتی اژدها تو چشمش آشغال بره می میره؟ چون به یه اژدهای دیگه میگه بیا تو چشمم فوت کن بعد چون فوتش آتیشه کلا کله اش می سوزه!

35- کامنت گذاشتنای بعضیا هم مث مراسم تشییع جنازه می مونه باید تو مراسمشون شرکت کنی تا تو مراسمت شرکت کنن!

36- یکی از آرزوهام اینه که وقتی یه عکسی رو تو گوشیم نشون کسی می دم، هی نزنه چپ و راست بقیه عکسا رو هم ببینه... آلبوم عروسی باباتو ندادم دستت که!

37- به امید روزی که ملت فهیم بفهمند وقتی تلفن آنتن نمی ده داد زدن شون پشت تلفن مشکلی را حل نمی کنه.

38- من همیشه این یارانه با رایانه و رخشان بنی اعتماد و پوران درخشنده و ابوالفضل پورعرب و فریبرز عرب نیا و طرف صحیح فلش مموری رو با هم اشتباه می گیرم.

39- آقای مجری: چرا اسم بچتو گذاشتی بچه فامیل؟

فامیل دور: آخه فکر کردم دیدم هر چی بذارم آخرش به همینجا می رسه...
مثلا اگه بذارم کامی میگن کدوم کامی؟ باید بگیم بچه فامیل... گفتم چه کاریه خب از همون اول اسمشو می ذارم بچه فامیل دیگه!هر نوشته ای نویسنده ای دارد. هر نویسنده ای حق دارد اسمش را پای مطلبش ببیند. نوشته هایی که در این صفحه می خوانید، Status های کپی پیست شده ای است که در شبکه های اجتماعی دست به دست چرخیده و صاحبش را گم کرده. اگر «شما» نویسنده این آثار هستید، لطفا عصبانی نشوید. لبخند بزنید و به خواننده هایی فکر کنید که با خواندن نوشته هایتان لبخند می زنند و در دل تحسین تان می کنند.